Szczęście rodzinne to niewątpliwie jedna z największych wartości, jakie szanuje i docenia każdy z nas. Udane dzieciństwo jest często najlepszym wstępem do życia w harmonii i spokoju. Mimo że rodzina otaczana jest opieką, wiele mówi się o jej znaczeniu nie zawsze związki rodzinne są szczęśliwe i zamiast bezpieczeństwa i schronienia dają jedynie ból i cierpienie.

Twórcy literaccy od wieków ukazywali w swych dziełach różne modele rodzin. Jedne były wzorcowe – dzięki zrozumieniu i zgodzie, a inne daleko odbiegały od ideału. Bohaterowie pozbawieni bliskości i ciepła często tęsknili za normalnym domem, nie zawsze jednak udało im się go stworzyć. W swojej prezentacji spróbuje ukazać zarówno pozytywne rodziny, w których panowało szczęście, jak i takie, w których bohaterowie mogli jedynie za szczęściem rodzinnym tęsknić.

Rodzina i jej znaczenie była ważnym motywem literackim już w starożytności. Tęsknota za szczęściem rodzinnym towarzyszy Odyseuszowi – głównemu bohaterowi eposu Homera. Tytułowy bohater „Odysei” po dziesięciu latach tułaczki, na którą został skazany przez Zeusa, powraca w rodzinne strony – do Itaki. Mimo wielu przeszkód i przygód, nie rezygnuje z dotarcia do celu do ukochanej żony – Penelopy oraz syna Telemacha. Może to właśnie wyobrażenie miejsca końca wędrówki, rodzinnego pałacu, pozwalają mu przetrwać nieraz groźne sytuacje.

Odys do swego pałacu królewskiego przybywa w przebraniu żebraka, aby przyjrzeć się sytuacji w domu. Penelopa, symbolizująca wierną żonę nigdy nie straciła wiary w powrót małżonka, traktuje obcego, odzianego w łachmany człowieka z łaskawością i uprzejmością należną wedle greckiego zwyczaju każdemu gościowi. Pierwszy poznaje wędrowca syn – Telemach, pies Argos i niewolnica – Eurykleja. Dopiero, gdy Odyseusz staje do zawodów o rękę żony i okazuje się niepokonanym łucznikiem ukochana rozpoznaje w nim oczekiwanego króla. Tak dopełnia się jego długoletnia wędrówka. Dom symbolizuje tu zarówno wyspa Itaka, jak i rodzina, która nie straciła nadziei na powrót Odysa – Penelopa i Telemach.